مجموعه: نامزدي، عقد و بعد از ازدواج
زوجين در اين دوران به دليل عدم تعهد نسبت به يكديگر و قرارگيري در موقعيت عاطفي جديد دوران خوشايندي را تجربه ميكنند و به دليل عدم وجود تعارضات دوران عقد و ازدواج در دوران نامزدي، در اين دوران بدون مشكل باهم ارتباط برقرار ميكنند.
به اختصار چند ويژگي مهم دوران نامزدي را در اينجا برايتان مي گوييم. نكته هايي كه شايد در مقدمه زندگي مشترك، حكم نكات كنكور زندگي تان را داشته باشند!
دوران نامزدي زوجين به موجب يك قرارداد به توافق ميرسند كه در آينده با يكديگر ازدواج كنند.
دوران نامزدي بايد با نظارت خانوادهها و در چارچوب شرعي باشد و از مسائلي كه زن و شوهر محرم دارند، اجتناب شود. در اين دوران دختر و پسر در راستاي شناخت براي ازدواج با حفظ موازين شرعي حق صحبت كردن، مسافرت كردن را دارند.
دوران آشنايي بهتر است حداقل سه ماه و حداكثر 4 يا 5 ماه باشد و در اين دوران نبايد هيچ گونه وابستگي به وجود آيد و هر لحظه آماده شنيدن پاسخ منفي يا مثبت باشد. افراد درون فاميل يا آشنا به اندازه غريبه ها نيازي به دوران نامزدي ندارند چون شناخت آنها درباره خانواده و كليات روحيه فرد مقابل شان بيشتر از غريبه ها است. بنابراين شناخت و نامزدي در ميان اين جوانان مي تواند در يكي دو ماه حاصل شود. افرادي كه از مناطق گوناگون هستند، مي توانند براي شناخت بيشتر مدتي طولانيتر با يكديگر نامزد باشند.
والدين در دوران نامزدي بايد با ايجاد فرصتي براي ملاقاتهاي متعدد، رفت و آمدهاي خانوادگي، كمك به تصميم گيري عاقلانه و آگاهانه و حمايت از انتخاب نهايي فرزندان خود به آنها كمك كنند.
در دوران نامزدي افراد بايد دقت، حساسيت و هوشياري بالايي را براي تصميمگيري قطعي داشته باشند.
اشتباهات خطرناك دوره نامزدي اين ها هستند: عدم توجه به ويژگيهاي منفي و علائم هشدار دهنده طرف مقابل، چشم پوشي از ارزشها و باورهاي درست خود، تسليم در برابر خواستههاي جنسي طرف مقابل. اين مشكلات باعث وجود معضلات بعدي در زندگي زوجين ميشود.
اين دوران بهترين موقعيت براي محك زدن معيارهاي افراد براي ازدواج و انتخاب همسر، شناخت ويژگيهاي شخصيتي خودشان، همچنين انتخاب منطقي و عاقلانه و در نهايت ازدواجي آگاهانه است.
يكي از بهترين شيوهها براي شناخت فرد مشاهده نحوه تعامل وي با خانواده است. نحوه برخورد فرد با اعضاي خانواده و پدر و مادر، شاخصي از رفتار آينده او در يك ارتباط صميمانه است.
در دوران آشنايي، فرد بايد بر اساس شناخت خود از زندگي و آينده نگري و تصميم براي انتخاب همسر و شريك زندگي به دنبال كسب اطلاعات لازم و كافي باشد. فرد در اين دوران بايد از خانواده همسر، جايگاه وي در خانواده و خصوصيات شخصياش اطلاعاتي را كسب كند. اطلاعات خانوادگي، تحقيق و تفحص در محل كار، زندگي، تحصيل و استفاده از راهنماييهاي مشاور از جمله منابع اطلاعاتي براي آشنايي بهتر در دوران آشنايي است. براي تصميم گيري بهتر براي ازدواج در اين دوران نبايد هيچ گونه وابستگي بين طرفين به وجود آيد.
اين دوران فرصتي براي آشنايي بيشتر خانوادهها، فاميل و دوستان، آمادگي براي زندگي مشترك، آشنايي عميق زوجين با يكديگر، پذيرش نامزد به عنوان همسر آينده، قطعيت در تصميم گيري براي انتخاب همسر و قبول تعهد براي زندگي مشترك است. قبل از عقد دوران نامزدي براي استحكام زندگي زوجين بايد مورد توجه قرار گيرد.
افراط و تفريط در دوران نامزدي، وجود انتظارات بيش از حد طرفين از يكديگر و عدم رعايت حد و مرزها از مشكلات دوران نامزدي است.
حدود ارتباطات در دوران نامزدي بايد در حد شناخت، تعيين اهداف و برنامههاي آينده زندگي زوجين باشد. وجود ارتباطات جسمي و جنسي برزندگي مشترك زوجين اثرات نامطلوبي خواهد گذاشت. منبع: ايسنا
|